ΤΑ ΑΠΟΝΕΡΑ ΕΝΟΣ ΝΑΥΑΓΙΟΥ...

Milan - Atalanta 0-1: απλά δεν πάει άλλο αυτή η κατάσταση...

Τι είδαμε (που να μην σώζαμε…) και κυρίως τι ΔΕΝ είδαμε στο προχθεσινό ματς με την Atalanta…

 

 

Φυσικά δεν έχει νόημα να αναφερθούμε καν στο σύστημα παιχνιδιού και στα όσα (δεν) εφαρμόζει ο κακόμοιρος ο Pippo στο γήπεδο… Είναι φανερό ότι προχθές, ακόμη κι αν είχαμε τον CR7 ή τον Messi, έτσι πως παίζουμε ίσως να είχαμε κερδίσει με 1-0 ή απλά να είχαμε ισοφαρίσει… Μέχρι εκεί όμως… Μετά την Palermo και τη Sassuolo, ήρθε και η Atalanta για να επιβάλει το παιχνίδι της μέσα στο San Siro και να μας κερδίσει… Μια Atalanta που προερχόταν από συγκομιδή 7 βαθμών σε 9 ματς! Ντροπή για τους παίκτες, ντροπή για τον προπονητή, ντροπή για τη διοίκηση, ντροπή για τον μεγαλομέτοχο… για όλα ΝΤΡΟΠΗ, μια λέξη όμως που μάλλον δεν τη θυμούνται πια στο Milanello…

Οι μόνοι που διασώθηκαν:

- Diego Lopez: και πάλι στους αξιοπρεπείς, για τους γνωστούς λόγους... είναι πολύ ικανός τερματοφύλακας, και ακόμη και στην χειρότερή του μέρα θα είναι τουλάχιστον μέτριος... ειδικά για εμάς που είχαμε μάθει να βλέπουμε Amelia και Abbiati...

- Bonaventura: ο καλύτερος προχθές, δεν τα παράτησε και δείχνει να έχει τα στοιχειώδη ποσοστά αξιοπρέπειας και φιλότιμου που πρέπει να έχει ένας σοβαρός παίκτης… και είναι ο μόνος που προσπαθεί να κάνει κάτι συγκεκριμένο στο χορτάρι… Υπό αυτό το πρίσμα, ο καλύτερος παίκτης μας προχθές μάλλον ήταν ο … Zaccardo, καθώς αν δεν είχε αρνηθεί το καλοκαίρι την τράμπα με τον Biabiany, δεν θα είχε έρθει ποτέ σε εμάς ο Bonaventura! Grande Zaccardo!

 

- De Jong: αν και προχθές χάθηκε κι αυτός στο ανύπαρκτο μη-κέντρο της ομάδας του Inzaghi, τη στιγμή που τραυματίστηκε στο πρόσωπο απέδειξε για ποιο λόγο είναι αυτός ο πραγματικός Αρχηγός της ομάδας (και όχι ο γελοίος Montolivo)… Ο ολλανδός έχει την προσωπικότητα να φοράει αυτό το βαρύ περιβραχιόνιο, αλλά μάλλον ήρθε στην ομάδα την λάθος εποχή…

 

Οι επιεικώς μέτριοι:

- Abate, Rami, Mexes: ο ορισμός της μετριότητας, υποτονικοί και παθητικοί… ειδικά προχθές… Ο Abate απέφυγε τα γνωστά του κραυγαλέα λάθη (ευτυχώς) αλλά για τους δύο γάλλους, κανείς δεν κατάλαβε γιατί στο γκολ της Αταλάντα κανείς από τους δύο δεν έτρεξε να καλύψει το κενό που δημιούργησε το εγκληματικό τακουνάκι του συμπατριώτη τους (Menez)…

 

- Armero: τα ίδια, αλλά τουλάχιστον κάνει κάτι ηρωικά γιουρούσια και στιγμιαία προκαλεί αναστάτωση εκεί στην άκρη της επίθεσης (άσχετα που δεν καταλήγουν πουθενά)…

- Pazzini: επιβεβαιώνει αυτό που πραγματικά είναι, δηλαδή ένας επιθετικός που δεν έχει την ικανότητα να αλλάξει κάτι όταν χρειάζεται… Ειδικά όταν χρειάζεται…

 

- Cerci: ακούμε ότι δεν έχει μάθει ακόμη το στυλ παιχνιδιού του Pippo, αλλά δεν πρόκειται να το μάθει ποτέ γιατί απλούστατα δεν υπάρχει κάτι τέτοιο... Υπομονή, είναι νωρίς… Και για τον Cerci και για τον Pippo… ίσως όταν πέσουμε στη ζώνη του υποβιβασμού να έχουν μάθει όλοι τους το στυλ παιχνιδιού, αλλά τότε δεν θα είναι πια νωρίς, αλλά μάλλον θα είναι πολύ αργά!

Οι ΑΝΥΠΑΡΚΤΟΙ:

- El Shaarawy: στα 22 του παραμένει ακόμη «ταλέντο», αλλά πλέον όλοι προσπαθούν να καταλάβουν σε ποιό ακριβώς άθλημα… Σου δίνει την εντύπωση ότι θα μπορούσες να τον τρακάρεις και να περάσεις από μέσα του σαν να είναι φάντασμα… Αν συνεχίσει έτσι, θα δικαιώσει όσους έχουν εμπνευστεί τους χαρακτηρισμούς «μυρωδιάς» και «πουθενάς» για να χαρακτηρίζουν τέτοιες εμφανίσεις… Κρίμα, γιατί ξέρει μπαλίτσα και είναι (ή μήπως ήταν?) ταλαντούχος…

 

- Menez: το έχουμε ξαναπεί, ακροβατεί μεταξύ άγγελου και διάβολου ταυτόχρονα… ή θα σε ξελασπώσει ή θα σε κάψει, και τώρα τελευταία εμφανίζει σπουδαίες επιδόσεις στο κάψιμο… Έβγαλε φοβερή ασίστ-τακουνάκι προχθές αλλά σε λάθος τέρμα… είναι η αποθέωση της Αστάθειας και του δόγματος «μία παίζω, 5 δεν παίζω», ας ελπίσουμε να ξυπνήσει, και να ξαναγίνει όπως το φθινόπωρο που ήταν ουσιαστικός και χρήσιμος στην ομάδα…

 

- Bonera: ίσως ο μοναδικός που θα μπορούσε να κάνει τον Δαλάι Λάμα να γίνει φονιάς από  αγανάκτηση… μετά την προχθεσινή του απουσία 90 λεπτών, μάλλον εξασφάλισε την πολλοστή ανανέωση συμβολαίου! Για να μην ανανεωθεί το συμβόλαιό του, θα πρέπει να εμφανιστεί στο Milanello με φανέλα της Inter και να φωνάζει «γαμιέται η Barbara και οι Dolce&Gabbana» (κάτι που συνήθως ισχύει)… Όσο αυτό δεν γίνεται, το συμβόλαιο θα ανανεώνεται αυτόματα κάθε δυο χρόνια, μέχρι την Δευτέρα Παρουσία (και ίσως και μετά από αυτήν)… Bonera, η τελευταία «σημαία»! Με ευθύνη φυσικά του γνωστού καραφλού, ο ίδιος ο παίκτης απλά υπάρχει στο χορτάρι…

 

- Niang: Φοβερός, μπουκαδόρος, γερό κορμί, φυσέκι… Ένας παίκτης που όταν τρέχει με τη μπάλα νομίζεις ότι βλέπεις «αναστενάρη» να πατάει σε κάρβουνα… Ο ορισμός του άτσαλου και αρτσούμπαλου... Πάει ήδη για το πρώτο του ρεκόρ στη Μίλαν, θα γίνει ο πρώτος που θα έχει σκοράρει λιγότερες φορές από τον Amelia… Αλλά φυσικά θα συνεχίσει να έχει Ferrari καθώς έτσι γίνεται στο σύγχρονο ποδόσφαιρο, ο κάθε άμπαλος πιτσιρικάς δικαιούται να έχει Ferrari χωρίς να παίζει μπάλα ΠΟΤΕ, μόνο και μόνο επειδή έχει καλό manager… Και επειδή υπάρχουν κάτι καραφλοί που τους πληρώνουν…

 

- Montolivo: τον αφήσαμε τελευταίο, επίτηδες, γιατί είναι ο χειρότερος αρχηγός που έχουμε δει (εμείς τουλάχιστον) σε αυτή την ομάδα, τα τελευταία 40 χρόνια… Απλά ανύπαρκτος, από παντού. Σαν το «Τζάμπα από παντού», που λέει και η γνωστή διαφήμιση… Αν και προχθές ήταν η μέρα των γενεθλίων του, εμφανίστηκε και πάλι προκλητικά απρόσεκτος και αδιάφορος! Η προχθεσινή του εμφάνιση ήρθε ως συνέχεια των απελπιστικών εμφανίσεών του σε ένα σερί 4-5 αγώνων, και αφιερώνεται σε αυτούς που έλεγαν ότι με την επιστροφή του θα ανέβει επίπεδο το κέντρο της ομάδας… Πράγματι ανέβηκε, έφτασε τόσο ψηλά που δεν το βλέπει κανείς… Ο ίδιος ο Montolivo δήλωσε ότι δυσκολευόμαστε με ομάδες που «κλείνονται πίσω», λες και με αυτές που δεν «κλείνονται» η ομάδα κάνει παπάδες και ρίχνει 5άρες… Η απάθειά του εντός γηπέδου αγγίζει τα όρια του εριστικού, δείχνει λιγότερο «τσαγανό» και από τον Bob Σφουγγαράκη… Δεν έχει καν τη στοιχειώδη συγκέντρωση στο παιχνίδι, ειδικά εφόσον ο ρόλος του είναι τόσο νευραλγικός για την ανάπτυξη της ομάδας… Θα έπρεπε να ντρέπεται, αλλά αυτή η λέξη έχει πάρα πολύ καιρό να ακουστεί στο Milanello…Κρίμα και γι’ αυτόν, γιατί ξέρει μπάλα… Θεωρητικά βεβαίως… Γιατί σε πρακτικό επίπεδο, ακόμη περιμένουμε…

 

Φυσικά για το πώς παίζει κάθε παίκτης, δεν ευθύνεται μόνο ο παίκτης, το λέμε και το ξαναλέμε, αλλά πλέον έχει καταντήσει κουραστικό να σχολιάζουμε συνέχεια την ανεπάρκεια της τεχνικής καθοδήγησης αυτής της ομάδας… Άλλωστε, οι παίκτες είναι οι πρωταγωνιστές, ας βγάλουν και λίγο εγωισμό (αν ξέρουν τι είναι αυτό)… Εντάξει, ο προπονητής πρέπει να σου δίνει ψυχολογία, αλλά παίξε κι εσύ με πάθος, όχι σαν αδερφή… Εκτός από De Jong και Bonaventura, οι υπόλοιποι έμοιαζαν να κοιμούνται (μιλάμε για το προχθεσινό ματς). Και δεν γίνεται να φταίει ο Silvio ακόμη και για την έλλειψη πάθους! Φταίει ο προπονητής σε κάποιο βαθμό, αλλά κυρίως οι ίδιοι οι παίκτες…

Που πάμε έτσι? Φυσικά πουθενά… ίσως αν μας λυπηθούν οι θεοί του ποδοσφαίρου και κλείσουν τα μάτια τους στην τραγική ανεπάρκειά μας, να καταφέρουμε να βγούμε αγκομαχώντας στο Europa League… Αλλιώς, ίσως να τερματίσουμε και χαμηλότερα από πέρυσι… Αλλά δεν πειράζει, θα ανανεώσουμε το συμβόλαιο του Bonera και θα «είμαστε πλήρεις!»

 

Α, και περιμένουμε τις επόμενες αδερφίστικες selfie από το Milanello… Λες και χτυπάμε scudetto… ή λες και το πήραμε ήδη…

ΞΥΠΝΗΣΤΕ ΟΣΟ ΕΙΝΑΙ ΝΩΡΙΣ!