INTER - MILAN story...

Προϊστορία του αγώνα Inter-Milan

Με γηπεδούχο την Inter, οι δύο ομάδες έχουν τεθεί αντιμέτωπες συνολικά 97 φορές, και όπως συμβαίνει στα derby, η κατάσταση είναι πολύ ισορροπημένη: η γηπεδούχος Inter μετράει 35 νίκες, 29 ματς έληξαν ισόπαλα ενώ ως φιλοξενούμενη η Μίλαν έχει κερδίσει 33 φορές.

 

(η Curva Sud στο ματς του 2000-01, το περίφημο 0-6)

Φυσικά η ιστορία αυτού του αγώνα ξεκινάει από τις αρχές του προηγούμενου αιώνα, λίγο μετά το έτος ίδρυσης των nerazzuri (1908), που όπως ξέρουμε προέκυψε από την διασπαστική κίνηση που οργάνωσαν ορισμένα διαφωνούντα μέλη της διοίκησης και των εγγεγραμμένων μελών της Μίλαν, μια διάσπαση που οδήγησε στην ίδρυση της 2^ης μεγαλύτερης ομάδας του Μιλάνο… Τότε υπήρχαν και 2-3 άλλες μικρότερες ομάδες στην πρωτεύουσα της Λομβαρδίας (πχ η Milanese, η Ausonia, η Enotria), που στην πορεία της ιστορίας διαλύθηκαν, χωρίς καμία τους να συγχωνευτεί με την Ίντερ…

Η πρώτη φορά που οι δύο ομάδες βρέθηκαν αντιμέτωπες με γηπεδούχο την Inter, ήταν τη σεζόν 1909-10 και το ματς έληξε με μεγάλη νίκη της Inter (σκορ 5-1), ενώ η πρώτη φορά που οι rossoneri κέρδισαν ως φιλοξενούμενοι ήταν την αμέσως επόμενη σεζόν (1910-11), με σκορ 0-2… Οι nerazzuri τότε χρησιμοποιούσαν ως έδρα την Arena Civica, το ιστορικό γήπεδο που βρίσκεται μέσα στο Parco Sempione…

 

(φάση από το πρώτο «διπλό» της Μίλαν στην έδρα των nerazzuri, σεζόν 1910-11)

Μετά την ανέγερση του San Siro (1926), το πρώτο ματς με γηπεδούχο την Inter στο φημισμένο γήπεδο έληξε με νίκη των rossoneri (σκορ 1-2, σεζόν 1926-27), με τον μεγάλο Santagostino να πετυχαίνει και τα δύο γκολ της Μίλαν…

Οι δύο ομάδες, μέχρι το 1929, δεν μονομαχούσαν κάθε σεζόν: για παράδειγμα, την δεκαετία του 1920-1930, οι δύο ομάδες συναντήθηκαν μεταξύ τους μόνο σε 4 σεζόν, καθώς εκείνες τις πρώτες δεκαετίες στο πρωτάθλημα υπήρχε ένα περίεργο σύστημα με ομίλους, και δεν τύχαιναν πάντα στον ίδιο όμιλο. Όταν επιτέλους θεσπίστηκε το πρώτο ενιαίο πρωτάθλημα, τη σεζόν 1929-30, και ονομάστηκε Serie A, το Inter-Milan αυτής της πρώτης Serie A είχε λήξει με νικήτρια την Inter (σκορ 2-0).

Άλλο περίεργο είναι ότι τη σεζόν 1945-46 έπαιξαν μεταξύ τους 4 φορές (!), καθώς οι δύο ομάδες συνυπήρξαν τόσο στον ίδιο όμιλο όσο και στην τελική φάση του πρωταθλήματος…

 

 

(Rijkaard και Matthaus μονομαχούν στο Inter-Milan της σεζόν 1990-91)

Όσον αφορά στα συνεχόμενα σερί χωρίς ήττα στο Inter- Milan, οι nerazzuri έχουν να επιδείξουν ένα σερί 10 αγώνων (από το 1929 έως το 1939, 6 νίκες-4 ισοπαλίες), ενώ οι rossoneri κατάφεραν δύο φορές να κάνουν σερί 8 θετικών αποτελεσμάτων (1986 με 1994, 5 «διπλά»-3 ισοπαλίες, και 1997-2005: 6 «διπλά»-2 ισοπαλίες). Μάλιστα αυτά τα 6 «διπλά» ήταν συνεχόμενα, από το 1999 έως το 2005 η Μίλαν κέρδιζε αυτό το ματς για 6 συνεχόμενες σεζόν ως φιλοξενούμενη! Αντίστοιχα, το μεγαλύτερο σερί νικών για την γηπεδούχο Ίντερ ήταν 5, από το 2005 έως το 2010…

 

 (1978-79, ο Baresi κάνει πέναλτι στον Altobelli, όμως ο Albertosi το απέκρουσε)

Όπως συμβαίνει σε όλα τα derby, πολλά ευτράπελα και περίεργα συνοδεύουν συνήθως αυτά τα ματς: σκηνές … ροκ, ματς που γίνονται «ροντέο», ανατροπές, αποβολές, γκολ-μαϊμού, διαιτησίες … οργής, μπινελίκια και τσαμπουκάδες, γκολ όμορφα ή από σπόντα, γκολ στο 1^ο ή στο 90^ο λεπτό, απ’ όλα έχει ο μπαξές… Μέχρι και λεμόνια!

Το άτιμο λεμόνι, τα μπερδεμένα νούμερα και η «αργή κίνηση»!

Ένα ταπεινό λεμόνι έκρινε κάποτε το derby… Πως? Θα το δούμε παρακάτω! Όπως θα δούμε και derby Inter-Milan στο οποίο οι rossoneri είχαν μπει στο γήπεδο φορώντας τις φανέλες τους με τυχαία σειρά, ο καθένας κάποιου άλλου παίκτη, όποιο ήθελε ο καθένας, για να διώξουν την πίεση! Θα δούμε και το derby που γέννησε την «αργή κίνηση» για πρώτη φορά στην Ιταλία, και πολύ πριν την ανακαλύψει ο … καθηγητής Βαρούχας!

Ο γάμος που δεν έγινε!

Η «Corriere dello Sport” της εποχής αναφέρει ότι πριν το Inter-Milan της σεζόν 1976-77, ένα αρραβωνιασμένο ζευγάρι από το Μιλάνο (άντρας milanista-γυναίκα interista) αποφάσισε το εξής κουλό: αν κέρδιζε η Μίλαν θα καθυστερούσαν τον γάμο (τεράστιος ο τύπος!), αλλά αν κέρδιζε η Ίντερ, θα παντρεύονταν αμέσως (γυναίκες!)… Τελικά το 0-0 τους άφησε σε … εκκρεμότητα, τουλάχιστον μέχρι το επόμενο derby…

 

(1998-99, είσοδος των ομάδων στο Inter-Milan, σκορ 2-2)

Μέσα από τόσα πολλά παιχνίδια Inter-Milan, είναι εξαιρετικά δύσκολο να επιλεγούν μόνο λίγα, καθώς το παιχνίδι αυτό ήταν σχεδόν πάντα άξιο αναφοράς, και πολλά ενδιαφέροντα και αξιοπερίεργα έχουν συνδεθεί με αυτό… Εδώ θα αναφέρουμε μερικά μόνο παιχνίδια, πάντα με γηπεδούχο την Inter, που έμειναν στην ιστορία για το μεγάλο σκορ ή κάποιο άλλο γεγονός που δεν ξεχνιέται... Ας δούμε ποιά είναι αυτά:

  

σεζόν 1940-41: Inter-Milan 2-2

Η εκδίκηση του Giuseppe Meazza…

Μετά από 18 ένδοξα χρόνια στην Inter, στην οποία πήγε 13 χρονών και έφυγε στα 31, ο Giuseppe Meazza μετακομίζει στην αντίθετη όχθη του Naviglio: στους μισητούς rossoneri, καθώς οι nerazzuri, στους οποίους μεγαλούργησε και δοξάστηκε (243 γκολ με τη φανέλα της Ίντερ!) και που αποτελούσε «σημαία» της ομάδας και είδωλο των οπαδών της, αποφασίζουν να τον αφήσουν ελεύθερο λόγω μιας περίεργης αρθρίτιδας που τον ταλαιπωρούσε στο πόδι, σίγουροι πως έχει ξοφλήσει… Ο Meazza αλλάζει στρατόπεδο στην μεταγραφική περίοδο του Ιανουαρίου, και σε λιγότερο από 1 μήνα, στις 9 Φεβρουαρίου, καλείται να αγωνιστεί εναντίον της Ίντερ στην Arena Civica, για πρώτη φορά ως αντίπαλος του ίδιου του παρελθόντος του (η Ίντερ είχε επιστρέψει στην Arena εκείνα τα χρόνια)… Φορώντας το περιβραχιόνιο του capitano της Μίλαν, μπαίνει σε ένα γήπεδο που κοχλάζει, και που τον υποδέχεται με σφυρίγματα και βρισιές, βλέποντας το πρώην ίνδαλμά του να έχει γίνει αρχηγός των αιώνιων «εχθρών».

Το ματς σφιχτό, αλλά η Ίντερ καταφέρνει να προηγηθεί 2-0 στο πρώτο ημίχρονο. Οι rossoneri ανασυντάσσονται και μειώνουν στο 56’ σε 2-1. Οι nerazzuri όμως είναι καλοί στην άμυνα και καταφέρνουν να αντιστέκονται στις προσπάθειες της Μίλαν να ισοφαρίσει, μέχρι το 83’, όταν το πεπρωμένο αποφασίζει να παίξει το δικό του μαγικό παιχνίδι: η μπάλα φτάνει στο πόδι του Meazza και από εκεί καταλήγει στα δίχτυα των nerazzuri! To 2-2 γίνεται ακριβώς από αυτόν τον οποίο εγκατέλειψαν στην πρώτη αναποδιά, από αυτόν που αγνόησαν ενώ τους είχε δοξάσει, από τη «σημαία» που αποκαθήλωσαν και φέρθηκαν αχάριστα… Ήταν το πρώτο γκολ του Meazza με τη φανέλα της Μίλαν, και μπήκε σε derby με τους nerazzuri! Η οργή των οπαδών της Ίντερ είναι τεράστια: στο τέλος του αγώνα ο Meazza αναγκάζεται να φυγαδευτεί προστατευόμενος, και ενώ δέχεται κάθε είδους προσβολές από τους εξαγριωμένους interisti, αλλά σαφώς ευχαριστημένος που έδωσε ένα μάθημα στην πρώην μεγάλη του αγάπη… Όταν πέθανε, το 1980, το San Siro πήρε το όνομά του, μιας και είχε υπηρετήσει και τις δύο ομάδες, όμως στη συνείδηση όλων παραμένει άρρηκτα συνδεδεμένος με την Ίντερ, κι έτσι οι milanisti συνεχίζουν να αποκαλούν το γήπεδο «San Siro»…

(ο Meazza πηδάει για κεφαλιά, πρώτη φορά ως αντίπαλος της Inter)

σεζόν 1949-50: Inter-Milan 6-5

Το μεγαλύτερο σκορ που έχει σημειωθεί σε derby Inter-Milan, με σύνολο 11 γκολ! Ματς-θρίλερ, με απίστευτη διακύμανση του σκορ: στο 7’ το σκορ ήταν ήδη 0-2 με τα 2 γκολ του Candiani, ενώ στο 19’ το σκορ ήταν 1-4 (!), καθώς οι nerazzuri είχαν μειώσει αλλά η Μίλαν σκόραρε ακόμη 2 γκολ με τους σουηδούς Nordahl και Liedholm! Όμως το ημίχρονο έκλεισε με σκορ 3-4, καθώς οι γηπεδούχοι πετυχαίνοντας δύο γρήγορα γκολ κατάφεραν να μειώσουν… Στο 2^ο ημίχρονο, οι nerazzuri με ανεβασμένο ηθικό από τη μείωση του σκορ, γύρισαν το ματς σε 5-4 πετυχαινοντας ακόμη 2 γκολ, αλλά η Μίλαν ξύπνησε και ισοφάρισε σε 5-5 με τον Annovazzi! Όμως στο 64’ οι γηπεδούχοι έκαναν το τελικό 6-5, που δεν άλλαξε μέχρι το τέλος… Προφανώς οι δύο ομάδες κουράστηκαν να σκοράρουν, αν και απέμενε ακόμη μισή ώρα αγώνα, και ενώ μέχρι το 64’ έμπαινε κατά μέσο όρο 1 γκολ κάθε 6 λεπτά περίπου!

 

(το 0-2 του Candiani, στο Inter-Milan της σεζόν 1949-50)

σεζόν 1957-58: Inter-Milan 1-0

Το λεμόνι που βγήκε… ξινό!

Η Μίλαν εν ενεργεία πρωταθλήτρια, καθώς είχε κατακτήσει το scudetto του 1957, και η Ίντερ άμεση διεκδικήτρια του επόμενου: στο 54’ γίνεται ένα χαλαρό τζαρτζάρισμα μέσα στην περιοχή της Μίλαν, ο επιθετικός της Ίντερ Lorenzi πέφτει λες και τον χτύπησε κεραυνός, και ο διαιτητής τρώει το θέατρο και καταλογίζει πέναλτι, παρά τις έντονες διαμαρτυρίες των rossoneri για θέατρο… Ο Lorenzi το εκτελεί ο ίδιος και ευστοχεί, γράφοντας το 1-0… Δέκα λεπτά αργότερα, κερδίζει πέναλτι η Μίλαν για ανατροπή στον Sciaffino. Μέσα στον στιγμιαίο χαμό πριν την εκτέλεση του πέναλτι, με τη μπάλα στημένη στη βούλα, ο Lorenzi (πάλι αυτός!) τοποθετεί κρυφά κάτω από τη μπάλα ένα … λεμόνι, ένα από τα διάφορα που κατέληγαν στο χόρτο από την εξέδρα εκείνες τις ωραίες εποχές. Ο Cucchiaroni της Μίλαν, σπεσιαλίστας στα στημένα, πηγαίνει προς τη μπάλα, οι οπαδοί της Μίλαν που είχαν δει τι είχε κάνει ο Lorenzi, του φωνάζουν για να τον προειδοποιήσουν για το λεμόνι, όμως αυτός δεν δίνει σημασία και χτυπάει το πέναλτι… Το λεμόνι φυσικά έκανε την υποχθόνια δουλειά του πολύ καλά και η μπάλα κατέληξε άουτ λες και την κλώτσησε γαϊδούρι, με τον Cucchiaroni να μένει άναυδος, μιας και είχε απόλυτη εμπιστοσύνη στο πόδι του! Το σκορ μένει 1-0 μέχρι το τέλος, οι nerazzuri παίρνουν τη νίκη και κάποιος παίκτης της Ίντερ, αφού το ματς έχει λήξει, εξομολογείται στον Cucchiaroni την απάτη με το λεμόνι, για να αστειευτεί… Φυσικά ο Cucchiaroni έγινε πυρ και μανία, όρμησε στον υπαίτιο Lorenzi και ακολούθησε συμπλοκή! Η ιστορία βγήκε στο φως με μια συνέντευξη του ίδιου του Lorenzi, μερικά χρόνια αργότερα…

 

 

(το χαμένο πέναλτι του Cucchiaroni, με άρωμα ... λεμονιού!)

σεζόν 1962-63: Inter-Milan 1-1

Φανέλες κατά βούληση!

Πριν το ματς, ο μυθικός προπονητής της Μίλαν Nereo Rocco, για να χαλαρώσει τους παίκτες του από την ένταση που πάντα προηγείται του derby, τους παρότρυνε να φορέσουν τα νούμερά τους με τυχαία σειρά… Όπως αν βλέπαμε τον Van Basten με το 4, τον Baresi με το 8 και τον Maldini με το 2… Μερικοί παίκτες το έκαναν πράξη, η κατάσταση λειτούργησε κάπως χαλαρωτικά και εύθυμα ενάντια στο στρες, αλλά αρχικά δεν βοήθησε και πολύ στο γήπεδο, ίσως μάλιστα να μπέρδεψε και μερικούς παίκτες αυτή η αλλαγή νούμερου, που τότε μεταφραζόταν σχεδόν απόλυτα σε συγκεκριμένες θέσεις μέσα στο γήπεδο: πέρασαν μόνο 13 δευτερόλεπτα από το σφύριγμα της έναρξης και ο Mazzola με άπιαστο σουτ έκανε το 1-0 για την Ίντερ! Βέβαια στη συνέχεια η Μίλαν ισορρόπησε το ματς και ισοφάρισε με τον βραζιλιάνο Dino Sani, στο 78’… Δεν θα μάθουμε ποτέ αν το αποτέλεσμα θα ήταν διαφορετικό με τους παίκτες να φοράνε τα κανονικά τους νούμερα…

 

 

(οι 2 capitani, Maldini και Corso, πριν την έναρξη του Inter-Milan της σεζόν 1962-63)

σεζόν 1967-68: Inter-Milan 1-1

Το γκολ-φάντασμα που καθιέρωσε το «βίντεο σε αργή κίνηση»…

Η Ίντερ προηγήθηκε 1-0 με τον (πρώην rossonero) Benitez, που είχε μετακομίσει στους nerazzuri, ενώ 20 λεπτά αργότερα έγινε μια φάση που θεωρείται σταθμός στο ιταλικό ποδόσφαιρο και οδήγησε στην καθιέρωση της εξέτασης βίντεο «σε αργή κίνηση», φυσικά μετά το τέλος του ματς, στην TV και στις αθλητικές εκπομπές της Ιταλίας: το σουτ του Gianni Rivera βρήκε στο κάτω μέρος της οριζόντιας δοκού και στη συνέχεια χτύπησε 2 φορές πάνω στη γραμμή! Ο διαιτητής συμβουλεύτηκε τον επόπτη και μετά από αρκετή συζήτηση και χωρίς να είναι σίγουροι, αποφάσισαν ότι η μπάλα είχε περάσει ολόκληρη τη γραμμή, επικυρώνοντας το γκολ. Η δυσκολία όμως της απόφασης, καθώς κανείς δεν ήταν σίγουρος αν ήταν κανονικό γκολ ή γκολ-φάντασμα, ανάγκασε για πρώτη φορά στην ιστορία του ιταλικού ποδοσφαίρου τους αρμόδιους να εξετάσουν τη φάση «σε αργή κίνηση», μετά το τέλος του αγώνα (όχι ότι θα άλλαζε το αποτέλεσμα, αλλά ήταν η πρώτη φορά που γινόταν κάτι τέτοιο). Χρειάστηκε βέβαια 1 ολόκληρη ώρα ώστε να καταλήξουν ότι η μπάλα πιθανότατα δεν είχε περάσει ολόκληρη μέσα από τη γραμμή, αλλά φυσικά σε εκείνα τα ασπρόμαυρα βίντεο με την κάμερα να είναι στο μέσον της εξέδρας, και πάλι κανείς δεν μπορούσε να το πει με 100% σιγουριά. Πάντως το γκολ αυτό έμεινε στην ιστορία ως το γκολ-φάντασμα του Rivera σε derby με την Ίντερ!

 (το περίφημο γκολ-φάντασμα του Rivera)

σεζόν 1987-88: Inter-Milan 0-1

Κάνουμε ένα χρονικό άλμα, όχι γιατί ενδιάμεσα δεν έγιναν derby άξια αναφοράς, αλλά γιατί δεν γίνεται να τα πούμε και όλα… 1987 λοιπόν, πρώτο “derby della Madonnina” για τους Costacurta, Gullit και Ancelotti, αλλά πρώτο και για τον Arrigo Sacchi στον πάγκο… Απουσίαζε ο Van Basten λόγω τραυματισμού, και το ματς κρίθηκε με ένα αυτογκολ των nerazzuri μόλις στο 4^ο λεπτό του αγώνα! Είναι ίσως το μοναδικό derby που κρίνεται με αυτόν τον τρόπο, δηλαδή από ένα αλλά κρίσιμο λάθος του αντιπάλου, καθώς στο υπόλοιπο παιχνίδι τα πράγματα ήταν πλήρως ισορροπήμένα…

 

(o Zenga προσπαθεί μάταια να αποτρέψει το αυτογκόλ των nerazzuri)

σεζόν 1989-90: Inter-Milan 0-3

Μετά από ένα ισορροπημένο πρώτο ημίχρονο, οι rossoneri στο δεύτερο 45λεπτο ήταν «φωτιά»: παίρνουν προβάδισμα με το μεγάλης κλάσης γκολ του Van Basten στο 52’, και σφραγίζουν την ανωτερότητά τους με τα γκολ των Fuser και Massaro. Όμως ο ήρωας του αγώνα ήταν ο capitano Franco Baresi, που έπαιξε το μεγαλύτερο μέρος του 2^ου ημιχρόνου με κάταγμα στο χέρι (το έσπασε σε σύγκρουση με τον Klinsmann)… 

 

(το φοβερό γκολ του Marco van Basten, στο Inter-Milan της σεζόν 1989-90)

σεζόν 1999-00: Inter-Milan 1-2

Τελευταίο derby του 20^ου αιώνα…

Ο ορισμός του derby, με ανατροπές, τις …απαραίτητες αποβολές και γκολ στο 90’! Η Ίντερ προηγήθηκε στο πρώτο ημίχρονο με το πέναλτι του Ronaldo, ο οποίος όμως αποβλήθηκε στο 30’ για αγκωνιά εκτός φάσης στον Ayala (βέβαια είχαν προηγηθεί διάφορες αντεγκλήσεις και … «γαλλικά» μεταξύ τους, σε προηγούμενες φάσεις)… Η Μίλαν με αριθμητική υπεροχή και την είσοδο των Albertini και Boban ως αλλαγές, ανέβασε ρυθμούς, και κατάφερε να ισοφαρίσει στο 72’ με επεισοδιακή φάση του Shevchenko, ο οποίος είχε μόλις μπει στο ματς (68’ στη θέση του Bierhoff). Στο 81’ η αριθμητική ισορροπία αποκαταστάθηκε καθώς αποβλήθηκε αυτή τη φορά ο Ayala (για φάουλ ως τελευταίος παίκτης). Και ενώ όλα έδειχναν πως το ματς οδηγούνταν σε ισοπαλία, στο 90’ ο μεγάλος George Weah, με ασύλληπτη κεφαλιά μετά από κόρνερ του Boban, κάρφωσε τη μπάλα στα δίχτυα των nerazzuri, και οι rossoneri βγήκαν νικητές  στο τελευταίο derby του 20^ου αιώνα… Πρώτη συμμετοχή σε derby della Madonnina για τον Shechenko…

 

(ο Sheva έχει μόλις σκοράρει το 1-1, στο Inter-Milan της σεζόν 1999-00)

σεζόν 2000-01: Inter-Milan 0-6

Η μεγαλύτερη νίκη στην ιστορία των μιλανέζικων derby…

Σε ένα ματς που σκόραρε μέχρι και ο … Giunti, οι rossoneri από το πουθενά, χωρίς κανείς να το περιμένει, σε μια κακή χρονιά που βρήκε τη Μίλαν να τερματίζει 6^η και να βγαίνει με το ζόρι στο κύπελλο UEFA, διέλυσαν με 6 γκολ την Ίντερ, και αυτό το 0-6 αποτελεί την μεγαλύτερη σε εύρος νίκη σε derby della Madonnina, είτε ως γηπεδούχος είτε ως φιλοξενούμενος… Έχοντας απολύσει πριν 8 αγωνιστικές τον Zaccheroni, τυπικά με τον Tassotti στον πάγκο αλλά πρακτικά έχοντας ως καθοδηγητή τον Cesare Maldini, η Μίλαν κατάφερε να προηγηθεί με δύο γκολ του Gianni Comandini, στο 3’ και στο 19’, ενώ ο ίδιος παίκτης έχασε κι άλλες δύο ευκαιρίες να σκοράρει μέχρι να λήξει το ημίχρονο! Αυτά τα δύο γκολ είναι και ο μόνος λόγος που οι milanisti θυμούνται ακόμη το όνομα Comandini… Με το 0-2 να είναι το σκορ ημιχρόνου, όλοι περίμεναν μια αντίδραση από την Ίντερ στο 2^ο ημίχρονο, που όμως δεν ήρθε ποτέ: αντίθετα, οι rossoneri, σχεδόν … σεληνιασμένοι, συνέχισαν να σκοράρουν με τους Giunti, Shevchenko (2) και Serginho. Ο βραζιλιάνος μπακ έκανε τρομερό ματς, ανεβοκατέβαινε την πλευρά του σαν διάολος και εκτός του γκολ πιστώνεται και 3 ασίστ, καθώς τα 2 γκολ του Comandini και ένα του Sheva προήλθαν από δικές του σέντρες… Πραγματική πανδαισία για τους rossoneri αυτό το ματς, που έγινε μέχρι και σύνθημα της Curva Sud τα επόμενα χρόνια, για να θυμίζει εκείνη την 11^η Μαϊου του 2001…

 

(το πρώτο γκολ του Comandini στο 0-6 της σεζόν 2000-01)

σεζόν 2001-02: Inter-Milan 2-4

Άλλο αξέχαστο ματς, με το ημίχρονο να τελειώνει 1-0 υπέρ των nerazzuri, όμως στο 2^ο ημίχρονο ήρθε η καταιγίδα: Shevchenko, Contra και Inzaghi έκαναν το 1-3 μέσα σε 7 λεπτά (!), ακολούθησε το 1-4 πάλι από τον Sheva, ενώ το 2^ο γκολ των nerazzuri μπήκε στο 90’ απλά για να μειώσει την διαφορά…  Πρώτο “derby della Madonnina” για τους Inzaghi και Rui Costa, πρώτο και τελευταίο για τον προπονητή Fatih Terim…

 

 

(o Pippo πανηγυρίζει έξαλλα το 1ο του γκολ σε derby della Madonnina)

σεζόν 2003-04: Inter-Milan 1-3

Στην τρομερή σεζόν του 17^ου scudetto, τίποτα δεν σταματούσε την ξέφρενη πορεία των rossoneri, και το derby της Λομβαρδίας το επιβεβαίωσε: πάρτι με 3 γκολ από τους «3 σωματοφύλακες» της επιθετικής γραμμής (Inzaghi, Kaka, Shevchenko), απλά μείωσαν οι nerazzuri στο 78’ για το γκολ της τιμής… Πρώτο “derby della Madonnina” για τον Ricky Kaka’, που συνδύασε το γεγονός και με γκολ!

 

 

(o Ricky πανηγυρίζει το γκολ του, κι αυτός στο πρώτο derby της καριέρας του)

σεζόν 2008-09: Inter-Milan 2-1

Με το … volleyball του Adriano στο 29’ οι nerazzuri άνοιξαν το σκορ: κανείς δεν θα ξεχάσει ότι πήγε για κεφαλιά αλλά τελικά έσπρωξε τη μπάλα με το χέρι στα δίχτυα του Abbiati… Φυσικά ο Rosetti δεν είχε κανένα πρόβλημα να μετρήσει το γκολ… Εκτός του προβλήματος όρασης του διαιτητικού τρίο, οι rossoneri πλήρωσαν τις στιγμές «ύπνωσης» της δικής τους άμυνας (διπλασίασε τα γκολ των γηπεδούχων ο Stankovic), πριν μειώσει ο Pato στο 2^ο ημίχρονο… Όπως πάντα, ο γελοίος Mourinho δήλωσε πως το γκολ ήταν κανονικό (σε ποιο άθλημα?) και το αφιέρωσε στον γιο του (ούτε τον μικρό δεν σεβάστηκε)…

 

(η ... κεφαλιά του Adriano, στο Inter-Milan της σεζόν 2008-09)

Αυτά ήταν λοιπόν τα «derby della Madonnina» που ξεχωρίσαμε, σίγουρα υπάρχουν κι άλλα που θα άξιζε να αναφερθούν, όπως για παράδειγμα το ματς του 2010-11 που το έκρινε το πέναλτι ενός μεγάλου «πρώην», του Zlatan, ή το ματς του 2006-07 που είδαμε τον Ronaldo με τη φανέλα της Μίλαν να γιουχάρεται από τους interisti αλλά να σκοράρει, και πολλά άλλα, όμως το σημερινό ματς είναι από αυτά για τα οποία θα μπορούσαμε να μιλάμε πολλές μέρες και αυτό δεν γίνεται… Ίσως να αναφέρουμε περισσότερα την επόμενη χρονιά… Προς το παρόν, ελπίζουμε να δούμε καταρχήν «11 LEONI» με τη φανέλα της Μίλαν σήμερα το βράδυ, και μετά το τι θα συμβεί στο γήπεδο! Μέχρι τότε:

FORZA MILAN … και δεν ξεχνάμε: MILANO SIAMO NOI !

(1999-00, πανηγύρια στο 90' για το γκολ του George Weah)